Oto pierwsza, prosta, ale bardzo zajmująca, zabawa na długie, słotne jesienne wieczory, albo kaszlące i kichające dni spędzane w łóżku. Potrzebujemy tylko:

- nieprzezroczystej torby (lub powłoczki na poduszkę) i
- drobnych zabawek oraz
- przedmiotów codziennego użytku.

Kilkanaście zabawek i przedmiotów wrzucamy do worka, dziecko wkłada do niego jedną lub obie ręce i ma za zadanie odgadnąć, co trzyma, wykorzystując wyłącznie dotyk. Ta wersja prawdopodobnie jest wszystkim znana, więc pora na „wariacje na temat”.

Dla młodszych:

• oprócz nazwania rzeczy, dziecko musi ją opisać („To jest małe, twarde, zimne i gładkie. To muszelka.” Łatwiejsza wersja: mama albo tata zadają pytania – „Czy to jest małe, czy duże?”, itp.)
• do torby wkładamy drobne rzeczy spożywcze (paczkę ciasteczek, paczkę herbaty, sól w młynku, itp.),
• do torby wrzucamy różne (dość trwałe, oczywiście) warzywa i owoce (tu, oprócz odgadnięcia, co trzyma w ręku, dziecko musi określić, czy jest to owoc, czy warzywo).

Dla starszych:

• dziecko musi nazywać daną rzecz (produkt spożywczy, owoc, warzywo) w języku obcym, którego się uczy.

(Inspiracja: gra „Kot w worku” firmy Granna)

Druga z zabaw, do której potrzebujemy tylko:

• małego zdjęcia naszego dziecka (może być legitymacyjne),
• kinowych ulotek reklamowych z filmami dla dzieci; albo po prostu
• gazetek z ulubionymi dziecięcymi bohaterami.

Gazetki nie mogą być nowe i ukochane, bo musimy je zniszczyć. Zabawa polega bowiem na tym, by powycinać główki bajkowych bohaterów i dopasować do nich buzię naszego dziecka lub dzieci, a potem długo snuć opowieści o nowo powstałym bohaterze – Krzysiu czy Kasi – i ich przygodach (opowiadać może zarówno dziecko, jak i rodzic). Jeśli spiszemy te przygody, powstanie nasza własna rodzinna opowieść.

(Inspiracja: książka „Wyobraź sobie czym ja być mogę!”, Creative Publishing).  
Miłej zabawy!
(Poduszki „petit beurre” – Monsters Farm Renata Wandas)

mama Magda