Kiedy się zrani zamiast „nie płacz, do wesela się zagoi” powiedz „wiem, że takie skaleczenie boli, ale codziennie będzie bolało mniej”. Albo kiedy płacze w sytuacji gdy inne dziecko zabrało mu zabawkę „Rozumiem twój smutek i złość, jednak czasem trzeba dzielić się z innymi tym co mamy, na pewno kiedy skończy się bawić odda ci twoją zabawkę”.

Nie mów do dziecka „masz umyć zęby wieczorem i już”, a raczej „o zęby trzeba bardzo dbać, bo łatwo się mogą popsuć”. Inna sytuacja  - maluch nie chce jeść posiłku. Argument „jak nie zjesz to nie będziesz oglądać telewizji” nie jest zbyt edukacyjny. Lepiej zamienić go na „musisz zjeść obiad, żeby mieć dużo siły i energii, by grać w piłkę”.

Dziecko, któremu powie się „posprzątaj ten bałagan” zapewne tego nie zrobi lub zrobi niechętnie. Co innego, gdy powiemy co konkretnie od niego wymagamy „chciałabym, abyś odłożył wszystkie zabawki na półki”, „proszę abyś sprzątnęła klocki z podłogi do wiaderka”. Taki komunikat jest jasny i klarowny i trafia do dziecka dużo bardziej.

Maluch, który w sklepie tupie, krzyczy i płacze wymuszając na rodzicu kupienie danego produktu nie zmieni swojego zachowania gdy powiemy mu „nie rób tak, bo mi wstyd”. Aby opanować sytuację najlepiej przykucnąć, złapać za obie rączki, spojrzeć dziecku w oczy i powiedzieć „widzę, że się niepokoisz, ale nie nie musisz swojej złości pokazywać w ten sposób”.

Dzieci kochają pochwały. Zyskują dzięki nim motywacji do działania. Docenienie pewnych zachowań np. „bardzo podobało mi się jak pomagałaś mi dziś w kuchni” lub postępów „jestem z ciebie dumna że tak szybko nauczyłeś się sznurować buty”. Ważne: warto chwalić dziecko przed innymi. Nie tylko rodziną czy znajomymi, ale także jego rówieśnikami.

Nie chodzi tutaj o budowanie twardych reguł, ale raczej o dawanie dziecku ograniczonego wyboru. Kiedy spytamy dziecko co by chciało na śniadanie zapewne będzie miało długą listę zachcianek, z której możliwe części nie będziemy w stanie zrealizować. Zdecydowanie lepiej więc zapytać malucha „Na śniadanko dziś zjemy kanapki czy naleśniki”. Dziecko mając ograniczony wybór łatwiej podejmie decyzję.

Jeśli maluch zrobi ci przykrość nie mów „nie powinieneś tak robić”, ale raczej „było mi smutno kiedy na mnie nakrzyczałeś”.

Jeśli dziecko przejawia zainteresowanie jakiś zawodem – wspieraj go, aby dążyło do zrealizowania tego planu. Powiedz „wiem, że marzysz o karierze aktorskiej – w tej ostatniej sztuce w teatrze szkolnym byłeś świetny!”. Dziecko zmotywowane słowami uznania chętniej kontynuuje pasje wiedząc, że rodzic mu w tym kibicuje.