Jeśli dziecko zachowuje się nieładnie w stosunku np. do młodszych kuzynów czy kolegów trzeba mu wytłumaczyć przed ich wizytą jakie działania z jego strony nie są mile widziane i nieakceptowane. Np. jeśli maluch bije innych można powiedzieć „Idziemy dziś do kuzynów. Pamiętaj, jeśli znów zaczniesz ich bić – natychmiast wyjdziemy. Czy zrozumiałeś?”

Pouczanie dziecka w momencie jego furii można przynieść odwrotny skutek. Zdenerwowany maluch nie wiele z takiej lekcji wyniesie, a do tego może się jeszcze bardziej rozzłościć.

Zamiast niszczyć ściany czy rozrzucać zabawki po całym pokoju można w inny sposób spożytkować swoją energię np. dając wyraz artystycznym zapędom malując, tańcząc czy gimnastykując się.

Kiedy zachowuje się źle np. kopiąc innych wyprowadź go w jakieś spokojne, odosobnione miejsce i powiedz, aby przemyślało swoje zachowanie i wróciło kiedy nieco ochłonie. Musi ono jednak być bezpieczne, by zdenerwowane dziecko nie zrobiło sobie krzywdy. Wtedy powinno przeprosić za wyrządzoną szkodę.

Taki sposób działa dobrze zwłaszcza w przypadku małych dzieci. Jeśli szkrab zachowuje się niewłaściwie np. w supermarkecie krzycząc i biją cię za to, że nie kupiłaś mu tego czego chciał natychmiast wyprowadź go ze sklepu i wytłumacz, że nie może tak się zachowywać.

To bardzo ważne, aby na bieżąco kontrolować i ewentualnie korygować niepożądane zachowania. Osoba zajmująca się dzieckiem w szkole czy opiekun w przedszkolu muszą także wiedzieć, jakie techniki działają i w jaki sposób zwracać maluchowi uwagę, żeby jego upomnienie dało oczekiwany skutek.

To doskonała okazja, by się wyszaleć i rozładować nadmiar energii, także tej negatywnej.

Jeśli chce się wypłakać, potupać nogami czy pokrzyczeć – niech to zrobi, jednak samo w pokoju czy odseparowane od innych, by nie zrobić im krzywdy. Czasami taki upust emocji jest potrzebny. Gdy dziecko już nieco ochłonie – porozmawiaj z nim i zapytaj dlaczego tak się zachowywało, pozwól mu nazwać swoje emocje. Na koniec podziękuj mu za podzielenie się z tobą uczuciami i zapewnij, że je kochasz.

Nie możesz upomnieć dziecka mówiąc do niego spokojnym głosem, patrząc mu w oczy i trzymając za rączki, a następnego dnia reagować na podobną sytuacją krzykiem. Dzieci kopiują zachowania rodziców, więc na krzyk odpowiedzą w ten sam sposób.

Czas spędzony wspólnie daje dziecku poczucie bezpieczeństwa i sprawia, że czuje się kochane. Jeśli jest go mało w dziecku narasta frustracja, co może przejawiać się agresywnymi zachowaniami.