Mówiąc „Nie” do dziecka, aby komunikaty miał siłę oddziaływania nie może być wypowiedziany w standardowy sposób. Ton głosu musi być więc lekko podniesiony, stanowczy, a eskpresja twarzy poważna.

Aby komunikat dotarł do dziecka niezwykle ważny jest kontakt wzrokowy podczas jego wysyłania. Dzięki niemu dziecko bardziej się na nim skoncentuje, co w efekcie przyniesie zamierzony skutek.

Nie bez powodu supernianie często stosują popularne „karne jeżyki” czy zaprowadzają dziecko do jakiegoś ustronnego miejsca, by się uspokoiły. Płacz i protest na słowo „Nie” zdarza się często, więc warto dać czas dziecku, by przemyślało sobie to w samotności zamiast tracić nerwy na jego uspokajanie.

Jeśli dziecko uparcie nie zgadza się z danym nakazem można rozważyć pójście z nim na mały kompromis. Np.  zamieniając „nie możesz się tym bawić” na „nie możesz się tym bawić jeśli obok ciebie nie ma kogoś dorosłego”. Granice wyznacza zawsze rodzic.

Mówiąc „Nie” do dziecka samamu należy być opanowanym i w miarę spokojnym. Frustracje i nerwy mogą bowiem spowodować odwrotny skutek doprowadzając do eskalacji negatywnych zachowań ze strony dziecka.

Warto dziecku krótko, w jednym zdaniu dać uzasadnienie dlaczego nie może czegoś robić np. „Nie możesz tam wchodzić, bo to niebezpieczne”. To pomoże mu lepiej zrozumieć dany zakaz.

Płacz dziecka jako rezultat wprowdzenia jakiegoś zakazu czy krzyk i tupanie nogami jest tym czynnikiem, który nie powinen odpowiedzialnych rodziców wyprowadzać z równowagi. Takiemu zachowaniu nie wolno ulegać, tylko postarać się je ukrócić mówiąc np. „Powiedziałam Nie i zdania nie zmienię”.

Dziecko, które usłyszało raz słowo „Nie” na daną rzecz czy zachowanie może za chwilę próbować znów spróbować przeforsować na rodzicu swoje racje. W takich momentach nie należy ulegać tylko spokojnie uświadomić maluchowi, że decyzja, którą się podjęło wcześniej nadal obowiązuje.

Jeśli dziecko mimo zakazu próbuje nadal coś zrobić należy mu stanowczo przypomnieć o naszym sprzeciwie na tego typu zachowanie np. „Pamiętasz co mówiłam wcześniej? Nie możesz tego zrobić”.

Zdarza się i tak, że dziecko mimo zakazu i tak próbuje coś zrobić. Należy wtedy je upomnieć i ostrzec przed konsekwencjami np. można powiedzieć „Jeśli zrobisz to mimo mojego zakazu będę na ciebie bardzo zła, bo nie akceptuję takiego zachowania”