„Jakże dziwni są ludzie” – do takich wniosków dochodzi mały lis Niko, główny bohater książki dla dzieci autorstwa Pauliny Jastrzębskiej „Zorian i Niko”.

Opowieść ta doskonale obrazuje, że w świecie przyrody często to człowiek jest szkodnikiem, który wchodzi na teren życia zwierząt.

O potrzebie granic

Książka rozpoczyna się interesującym dialogiem między dziadkiem Starym Lisem a Niko, małym liskiem. Stary Lis dzieli się z wnukiem swoim doświadczeniem życiowym, wskazując mu wyraźnie granicę pomiędzy terenem człowieka a przestrzenią dla zwierząt. Tu zwierzęcy bohaterowie książki na wzór prawdziwych zwierząt, wiedzą, by nie wkraczać na obce, ludzkie terytorium. Instynktownie respektują więc prawo człowieka do korzystania z określonego obszaru życia. Niestety, nie czyni tego człowiek, który nieproszony wchodzi do domu zwierząt, nierzadko posuwając się nawet do kłusownictwa przynoszącego ogrom cierpienia.

Konsekwencje nieprzestrzegania zasad związanych z wejściem ludzi na zwierzęce terytorium odbijają się na wszystkich mieszkańcach lasu. Historia widziana jest oczyma zwierząt, dzięki czemu uczy najmłodszych empatii i zrozumienia w stosunku do istot żywych, którym również należy się przestrzeń do spokojnego życia w zgodzie ze swoją naturą.

Bylibyśmy jednostronni wskazując jedynie na negatywne skutki działań człowieka względem przyrody. W książce przedstawione są również godne naśladowania postawy związane z niesieniem pomocy zwierzętom.

Siła przyjaźni i miłości

Pomimo niewątpliwie smutnych, chwytających za serce momentów, gdy zwierzęcy bohaterowie dzielą się z innymi, swoimik historiami o stracie najbliższych z powodu okrucieństwa człowieka, opowieść daje nadzieję, bo pokazuje, że w trudnych momentach życia każdy cierpiący może poszukać kogoś, komu powierzy swoje troski. Przesłaniem, na które warto zwrócić tu uwagę jest ogromna wartość przyjaźni i zrozumienia, pozwalająca na zmierzenie się ze swoim bólem oraz jego akceptację.

Książka pokazuje również, że po tych nawet najgorszych chwilach, które w tym przypadku dla zwierząt łączyły się z atakami człowieka i stratą bliskich, przychodzą również dobre momenty. Warto żyć dla jednych i drugich – te pierwsze pomagają odkryć, kto jest naszym prawdziwym przyjacielem, i to dzięki tym momentom doceniamy dobro, które nas spotyka. Te drugie są już celebracją przebytej trudnej drogi.

Dzięki rysunkom z dużą porcją koloru, przygotowanym przez ilustratorkę Natalię Juszczak, historia staje się jeszcze bardziej wyrazista i łatwiejsza do zrozumienia przez najmłodszych.

Książkę Pauliny Jastrzębskiej polecamy wszystkim dzieciom kochającym zwierzęta, a także tym, którzy chcą zrozumieć na czym polega prawdziwa przyjaźń. Tego możemy nauczyć się od zwierzęcych bohaterów, a zwłaszcza lisa Niko.

„Jakże dziwni są ludzie” – drzemie w nich zarówno dobro, jak i zło. Co wybiorą? Za czym się opowiedzą? Zależy od podjętych przez nich decyzji. I tego również uczy dzieci ta opowieść – każdy może dokonać wyboru, jaką postawę względem świata przyjmie.