Witam Panią serdecznie,
jestem mamą cudownej dziewczynki - zazwyczaj jest grzeczna, czasem wydaje nam się, że jej reakcje są nieadekwatne do sytuacji, w nowych sytuacjach reaguje histerycznie, nie da się jej w żaden sposób uspokoić. Na placu zabaw do niedawna bała się większości urządzeń. Udało nam się te lęki opanować, choć gdy są trudne dni nadal powracają. Lubi dzieci i nie boi się ich - jednak niepokoi nas problem z nawiązaniem kontaktów. Zadaje pytania i nie czeka na odpowiedź, mówi ogólnie do wszystkich dzieci nie zwracając się do tych konkretnych, recytuje fragmenty książek lub wyuczone zdania, które nie zawsze pasują do sytuacji. Szybko zmienia tematy wypowiedzi, co dodatkowo zaburza komunikację. Ma świetną pamięć, zna kształty, kolory, poznaje litery i cyfry, chociaż się myli to robi to z radością - czasem potrafi wychwytywać swoje błędy, często zadziwia nas swoją dojrzałością - w nowej sytuacji zadziwia nas spokojem i wyrozumiałością (chyba, że działa na odwrót). Rozwój fizyczny ze względu na wzrok na skraju normy, długo uczyła korzystać się z nocnika, a i teraz zdarzają się wpadki. Ma bezsoczewkowość obu oczu po zaćmie wrodzonej. Chcemy ułatwić jej kontakty z innymi i prosimy o poradę jak postępować, aby inni nie mieli takich problemów ze zrozumieniem córeczki. Jak na razie nikt nie daje jej odczuć, że jej nie rozumie, ale my zauważyliśmy spojrzenia rodziców i zdziwienie dzieci. Nie chcemy, aby w przyszłości to doprowadziło do zahamowań w stosunku do ludzi.
Pozdrawiam


Pytanie przesłała Pani Katarzyna