Nieraz, gdy sobie,
W kątku usiądę,
To myślę o tym,
Czym też ja będę?

Trudno się zawsze,
Trzymać mamusi,
Bo każdy człowiek,
Kimś być musi.

Więc może będę,
Dzielnym ułanem,
Lub w cichej wiosce,
Skromnym plebanem.

Może też inną
Pójdę kolejką:
Będę malarzem,
Jak nasz Matejko.

A może sobie
I to zdobędę,
Że ziemię ojców
Uprawiać będę.

Lecz jakimkolwiek,
Iść będę szlakiem:
Zawsze zostanę,
Dobrym Polakiem!