W dalekiej krainie było królestwo, w którym żyli sami chłopcy.
Królestwo i otaczające wioski zamieszkiwali mali chłopcy, mężczyźni, a dzieci, które wyczarowywał czarodziej z kamienia, były płci męskiej. Chłopcy byli silni i bezduszni, dlatego ciągle się bili, kłócili, w domu spali na ziemi. Nie chodzili do szkół, a ich ulubionym zajęciem było zabijanie zwierząt. Chodzili spać o północ, nie myli się, nie sprzątali po sobie, więc w królestwie i wioskach panował brud, i bałagan. Ogrody były szare z zasuszoną trawą, nie rosły kwiaty, a drzewa nie owocowały, nawet słońce rzadko tam świeciło.
Pewnego dnia szukała schronienia w ich królestwie dziwna osoba. Różniła się od chłopców bardzo wieloma szczegółami. Nosiła długie włosy, zamiast spodni miała coś długiego na sobie, mówiła cieniutkim głosem i w ogóle była z innego świata. Chłopcy najpierw myśleli, że to stwór, ale po jakimś czasie okazało się, że ten dziwoląg to dziewczyna o imieniu Emilia. Przybyła do nich z innego królestwa na prośbę zwierząt, które miały dość męczarni i udręk. Próbowała się z nimi porozumieć, lecz chłopcy jej nie posłuchali , dalej dręczyli zwierzęta. Aż pewnej nocy jednemu z nich przyśniło się, że oni będą tak samo potraktowani jak zwierzęta, które cierpią przez nich.
Następnego dnia chłopiec opowiedział wszystkim o tym, ale oni go nie posłuchali, tylko wyśmiali. Poszedł więc do Emilii obmyślić plan przemiany wszystkich chłopców. Przebrali się, więc za zwierzęta i w nocy wdarli się do królestwa, by ich wystraszyć. Przemówili ludzkim głosem, że jeżeli nie przestaną ich dręczyć, to spotka ich straszliwa kara. Chłopcy się tym bardzo przejęli, uciekli w popłochu i od tej pory nie dręczyli zwierząt. Ich zachowanie stawało się z dnia na dzień coraz lepsze. Zaczęli chodzić do szkół, przestali zabijać zwierzęta, sprzątali po sobie, a ich ulubionym sportem od tej pory było pływanie. Ich serca z kamienia stawały się powoli cieple i wrażliwe. Całe królestwo się zmieniło na korzyść. Zaczęły kwitnąc kwiaty, pojawiały się owoce na drzewach, nawet słońce świeciło coraz jaśniej. A wszystko to za sprawą małej dziewczynki, która zniknęła niespodziewanie tak szybko, jak się pojawiła.
Od tej pory królestwo stało się bardzo piękne, wszyscy żyli w zgodzie z naturą i tęsknili za małą, piękną Emilią.