Teatr im. H. Ch. Andersena jest miejscem, w którym to, co piękne i ciekawe płynnie przenika się z tym, co trudne i skłaniające do refleksji.

Jest miejscem, w którym teatr lalki animowanej przez aktora współistnieje z teatrem żywego planu, a tradycja zderza się z nowoczesnymi technikami multimedialnymi. Magia miesza się z  codziennością i  oddziałuje na  wszystkie zmysły.

Dawno, dawno temu do Lublina, który powoli otrząsał się z koszmaru II wojny światowej, przybyła Maryla Kędra. Urodzona w odległym Wałbrzychu żona pianisty, absolwentka studium lekarskiego i matka dwóch córek. Przybyła i z miejsca rozpoczęła kulturalną rewolucję miasta. W 1953 roku zorganizowała w Lublinie I Wojewódzki Przegląd Teatrów Lalkowych. Rok później powołała do życia Kolektyw Teatrów Lalkowych Województwa Lubelskiego. Stowarzyszenie to doprowadziło do powstania Teatru Lalki i Aktora, którego dyrektorem została Maryla Kędra.

Siedziba nowopowstałego teatru mieściła się przy ulicy Klonowica 1 – na skarpie staromiejskiego wzgórza, z którego rozciągała się zapierająca dech w piersiach panorama miasta. Pierwszy spektakl w Teatrze się 6 grudnia 1954. Była to „Złota kula” autorstwa Andrzeja Ejsmunda, w reżyserii Maryli Kędry.

Teatr Lalki i Aktora, który w późniejszych latach zmienił nazwę na Teatr im. H. Ch. Andersena, kształtował wrażliwość kilku pokoleń widzów. Niezwykłe oddanie i zaangażowanie pracowników Teatru sprawiło, że stał się on jednym z najważniejszych punktów na kulturalnej mapie Lublina, Polski i Europy.

Obecnie Teatr cieszy się długą historią, świetną renomą, a także dużym zainteresowaniem publiczności. W jego murach organizowane są nie tylko spektakle, ale także warsztaty, zajęcia instruktorskie i inne niekonwencjonalne działania para-teatralne. Ich celem jest umożliwienie pełniejszego, wielozmysłowego odbioru sztuki, ale także rozwój asertywności, umiejętności krytycznego myślenia, prowadzenia dyskusji i rozwiązywania konfliktów.

W Teatrze nie ma miejsca na utarte schematy. W Teatrze nie można się zatrzymywać. Teatr to żywy organizm, który musi dynamicznie dopasowywać się do zmieniającej się rzeczywistości. W przeciwnym razie przestanie do niej pasować.

W Teatrze im. H. Ch. Andersena nieustannie obserwujemy świat. Śledzimy zmieniające się otoczenie kulturowe, poznajemy kolejne dorastające pokolenia widzów oraz twórców, jesteśmy na bieżąco z nowoczesnymi kanałami komunikacji i osiągnięciami innych instytucji kultury. Wszystko po to, by aktualizować stawiane sobie wyzwania artystyczne i organizacyjne.