W czasach pandemii bliskość została wystawiona na próbę. Wychodzić, brać udział w wydarzeniach i zajęciach, spotykać się? Strach, potrzeba rozwoju, przełamania rutyny i tęsknota mieszają się ze sobą. Częściej warszawiacy szukają rozrywki lokalnie, miejsc blisko domu i oswojonych. Wyborem dla nich może być sieć warszawskich domów kultury.

 

Dom kultury jako żywa tkanka

 

Kampania “(Na)dajemy kulturę!” w swojej trzeciej odsłonie podkreśla, jak wielki potencjał tkwi w lokalnych ośrodkach rozwoju. W Warszawie jest kilkadziesiąt instytucji, które oferują zarówno regularne zajęcia warsztatowe dla dzieci, młodzieży i dorosłych, jak również miesięczny repertuar dostosowany do potrzeb mieszkańców dzielnicy. To instytucje „żywe” i szybko reagujące na zmiany społeczne. Wiele domów kultury ma za priorytet integrację społeczną i rozwój poczucia odpowiedzialności za otaczające nas “mikro ojczyzny”. Stają się inicjatorami budowania pasiek, szycia maseczek dla bezdomnych, prowadzenia jadłodzielni i Miejsc Aktywności Lokalnej. Mówią „twórz z nami program instytucji!” „Miej wpływ na to co robimy!” Dzielnicowe domy kultury mają i chcą być blisko warszawiaków. Obok nowo wybudowanych osiedli mieszkaniowych powstają nowe filie, a szare parterowe budynki zamieniane są w nowoczesne siedziby.

 

Siła lokalności w epoce przesytu

 

Po czasie zamknięcia na pilnie strzeżonych osiedlach, człowiek zaczynie szukać drugiego człowieka. Szuka też doświadczeń innych od tych dobrze mu znanych. Czy łatwość dostępu mediów społecznościowych i serwisów VOD może być zagrożeniem dla dzielnicowych domów kultury? Nie, o ile postawią na lokalność działań. Ten cel można osiągnąć na wiele sposobów. Ucząc się projektowania przy użyciu drukarki 3D, dzięki pielęgnowaniu ogrodu wspólnotowego czy pracy nad autorskim spektaklem muzycznym o… uzależnieniu od internetu. To, czego nie może dać mu Netflix, da mu dom kultury. Nie udałoby się to, gdyby nie zmiana polityki dyrektorów, którzy coraz częściej odchodzą od frekwencji jako wskaźnika sukcesu wydarzenia.  Wspólnotowość to cecha, którą można osiągnąć w niewielkim gronie, ale widz, który jest w relacji z domem kultury, wróci wielokrotnie.

 

O potrzebie integracji środowiska

 

Jak podkreślają twórcy kampanii, “(Na)dajemy kulturę” to oddolna inicjatywa pracowników warszawskich domów kultury na rzecz rozwoju publiczności. Działają w myśl zasady: “współpracujmy, nie konkurujmy”. Tworzą przestrzeń do dyskusji, jakiej jeszcze w środowisku dzielnicowych jednostek kultury nie było. Mimo różnic między instytucjami, wspólna misja i wartości łączą. Sieciowanie daje początek nowym pomysłom oraz pozwala domom kultury wzmocnić się, przejść przez zmiany, np. związane z pandemią, by lepiej odpowiadać na potrzeby mieszkańców Warszawy.

 

****

 

Więcej informacji o kampanii warszawskich domów kultury oraz kontakt dla mediów:

 

• www.nadajemykulture.pl
• https://www.fb.com/nadajemykulturewarszawa/