Strach ma wielkie oczy , Czas Dzieci

Czy pamiętacie czego najbardziej baliście się w dzieciństwie? Czasem, patrząc z perspektywy osoby dorosłej, te strachy wydają się bardzo błahe lub czasem nawet śmieszne, jednak w tamtym momencie, kiedy miało się kilka lat, były bardzo poważne, a czasem wręcz paraliżujące. O tym jak bardzo można się czegoś bać dowiedział się pewien kundelek. Poznajcie Precla! To uroczy piesek niewielkich rozmiarów, który chciałby opowiedzieć Wam swoją historię. Wszystko zaczęło się od strachu przed kamieniem. Tak, tak to właśnie kawałka głazu bał się nasz bohater. Może pomyślicie w tym momencie, że przecież nie było czego się bać, jednak z perspektywy Precla sprawa wyglądała zupełnie inaczej. Głaz był na tyle straszny, że wzbudzał w kundelku odruch ucieczki. Na szczęście tuż obok byli uważni właściciele oraz Gucio,inny piesek, który swoim zachowaniem pokazywał jak bardzo niegroźny jest kawałek skały. Stopniowo, krok po kroczu Precelek oswajał się z sytuacją, aż pewnego dnia zupełnie przezwyciężył swój strach. Choć jest to opowiadanie o piesku i za pewne pomoże wszystkim, którzy na domowym pokładzie mają czworonożnego przyjaciela, mam wrażenie, że tę historię można śmiało zaadaptować na ludzki wymiar. Przecież my też czasem boimy się irracjonalnych spraw. Pomocna wtedy jest bliskość innego człowieka oraz odwaga, którą buduję się za każdym razem, kiedy powoli podejmuje się trudne wyzwania i przełamuje strach. Precelek swoim przykładem pokazuje, że choć “czasem strach ma wielkie oczy, a nawet zęby”, warto się nie poddawać i próbować go oswoić, zwłaszcza, że czesto to czego się obawiamy, okazuję się nieprawdziwe.

Udostępnij na facebooku

Data modyfikacji: 26 września 2023

Justyna Tumiłowicz

Absolwentka Pedagogiki i Edukacji Medialnej. Miłośniczka książek, edukatorka muzealna, zafascynowana światem dziecięcej wyobraźni. Żona, mama dwójki dzieci, właścicielka dwóch świnek morskich i kota.