Arcyksiążę poezji, Czas Dzieci

„Dorotce brakło farby (…)
Więc rzekłem: „Kupię farby”.
Odrzekła mi: „Nie trzeba.
Ja zamaczam pędzelek
W samym błękicie nieba”.

Dziecięca afirmacja świata. Szacunek do przyrody. Miłość do życia. Rzeczywistości. Nie zawsze zgodnej z oczekiwaniami. Zawsze pięknej, bo jedynej jaką mamy. Do tego lekkość pióra mistrza gatunku, fraszkopisarza, a przede wszystkim dziadka zakochanego w swojej wnuczce.

„Chociaż jest jedno tylko
Wnuczątko me kochane (…)”

Efekt? Najlepszy z możliwych. Plastyczny, żywy obraz rzeczywistości ujęty w ramy niepospolitej wyobraźni autora, spostrzegawczości i umiejętności uchwycenia uczuć w przestrzeni wiersza.

Smaczne, utrzymane w barwach o zbliżonej tonacji ilustracje Jony Jung podkreślają malarski charakter utworów. Rozlewają się kolorowymi plamami na kartkach książki, dopowiadając wizualne tło do pisanych wierszem historii.

Po co dzieciom poezja? – może spytacie. Odpowiem słowami Elizy Piotrowskiej: „Poezja to byt kolisty, przestrzeń niekończących się powrotów”. Powrotów do sedna egzystencji. Wartości życia.

Udostępnij na facebooku

Data modyfikacji: 4 grudnia 2015

Karolina Grabarczyk

Miłośniczka literatury i ilustracji dla dzieci

Architekt z wykształcenia, miłośniczka literatury i ilustracji dla dzieci oraz szeroko pojętej estetyki, pasjonatka życia. Studiuje "Literaturę i książkę dla dzieci i młodzieży wobec wyzwań nowoczesności" w Instytucie Literatury Polskiej Uniwersytetu Warszawskiego. Pracowała w portalu CzasDzieci.pl jako redaktor działu "Książka" i specjalista do spraw współpracy z wydawnictwami literackimi oraz redaktor-koordynator Wrocławia.