Recenzja książki:

Pępek

Pępek w niebezpieczeństwie

„Błysk, błysk… Buuummm! Zjem ci pępek! Zjem ci pępek! (…) Pępki dzieci są takie miękkie i pyszne” – powiedział Pan Piorun i schrupał go na podwieczorek. Palce lizać! „Aaaaaa! Proszę, nie zabieraj mi pępka”! Muszę go mieć. Prawda?

Absurdalne? Niekoniecznie. Zwłaszcza dla małego dziecka, które dopiero zaczyna wchodzić w świat anatomii ludzkiego ciała. To co dla dorosłych oczywiste i nie wymagające komentarza, wzbudza w maluchu ciekawość i niepokój.

Gen-ichiro Yagyu po raz kolejny traktuje małego odbiorcę bardzo serio. Nie wyśmiewa. Nie bagatelizuje dziecięcych problemów. Nie poucza. W prosty, szczery sposób pokazuje prawa rządzące ludzkim życiem. Otwarcie, ale bez cienia erotyzmu, komentuje ciało człowieka.

Strefa graficzna książki rządzi się swoimi prawami. Podobnie jak dwie poprzednie publikacje autora z serii „Moje ciało”: „Strupek” i „Piersi” wykorzystuje bardzo ograniczoną paletę barw. Nie one są tutaj najważniejszym środkiem wyrazu. Bardzo proste ilustracje skupiają uwagę na kluczowych elementach ciała. Nagromadzenie różnego kroju, wielkości i koloru czcionek może wprowadzać dezorientację. Wizualnie całość jest jednak spójna i charakterystyczna dla autora, przez co przekonywująca.

„Są takie sprawy, o których nawet starszy brat nie ma pojęcia”. Wiadomo. Czy oznacza to, że przestają istnieć? Nie. Trzeba o nich mówić. Komentować. Gen-ichiro Yagyu robi to bezbłędnie.

Udostępnij na facebooku

Data modyfikacji: 7 stycznia 2016

Karolina Grabarczyk

Miłośniczka literatury i ilustracji dla dzieci

Architekt z wykształcenia, miłośniczka literatury i ilustracji dla dzieci oraz szeroko pojętej estetyki, pasjonatka życia. Studiuje "Literaturę i książkę dla dzieci i młodzieży wobec wyzwań nowoczesności" w Instytucie Literatury Polskiej Uniwersytetu Warszawskiego. Pracowała w portalu CzasDzieci.pl jako redaktor działu "Książka" i specjalista do spraw współpracy z wydawnictwami literackimi oraz redaktor-koordynator Wrocławia.