O ciągłości pokoleń, o wspólnocie, Czas Dzieci

To książka, która ma za zadanie oswoić dziecko ze śmiercią i odchodzeniem bliskich. Mój syn jednak w ogóle nie zauważył tej myśli przewodniej, tylko skoncentrował się na drugim motywie przewodnim: wędrówce i drodze. Podczas podróży dziadek i jego ukochany wnuczek wędrują i spotykają różne stworzenia i postaci. Na początku robią one wrażenie czegoś, co po chwili okazuje się zupełnie inne. Przykładem mogą być piraci biorący w niewolę naszych bohaterów. Po chwili rozmyślań Maciuś zauważa, że nie są oni tak naprawdę groźni, gdyż są dużo mniejsi niż on i że nie trzeba się ich bać. Koń, którego Maciuś chce oswoić też raz jest biały, potem znów czarny, a na końcu okazuje się czarno-biały.

Dziadek również nie jest bohaterem jednoznacznym i monotonnym. Na początku jest postacią monumentalną, później jego wzrost maleje, aż jest tak mały, że gubi się w czuprynie Maciusia. Wnuczek uczy się od dziadka jak radzić sobie z oczekiwaniami i pragnieniem, z tym, że na spełnienie marzeń trzeba czekać. Dziadek pomaga mu zrozumieć własne pragnienia.

Książka nieco inna niż klasyczna bajka. Mówi o ciągłości pokoleń, o wspólnocie, której nawet śmierć nie może się przeciwstawić. Pokazuje odchodzenie w sposób, który pomoże dzieciom zrozumieć, że śmierć jest czymś prawdziwym, co może spotkać bliskich, a nie tylko grą na komputerze.

Mama MałGOCHA

Udostępnij na facebooku

Data modyfikacji: 23 września 2013