Kolejne włoskie arcydzieło!, Czas Dzieci

Migotnik leżał na naszej półeczce z książkami już od dawna. Jakieś 3 miesiące, a jak na nas to baaardzo długo. Leżał i cierpliwie czekał na swoją kolej. Może to za sprawą okładki? Piękna, tyle, że trochę mało dziecięca. Zerkając na nią, cały czas odnosiłam wrażenie, że to książka dla dorosłych, a na te – niestety – mam coraz mniej czasu. W końcu jednak znalazłam chwilę. Wolne popołudnie, dzieci w przedszkolu. To był ten moment! Musiałam sięgnąć po coś "dorosłego" i – o ironio – sięgnęłam po Migotnika. W chwilę później – odpłynęłam, zanurzając się całkowicie w przypowieściowym, a może bardziej baśniowym świecie Roberto Piuminiego. Włoska literatura zachwyciła mnie po raz kolejny!

Migotnik to historia niezwykłej przyjaźni jedenastoletniego chorego na bliżej niezidentyfikowaną, nieznaną chorobę chłopca i słynnego tureckiego malarza, który – dzięki młodzieńcowi – tworzy dzieło swego życia. I nie chodzi tu o samą pracę twórczą – choć ta także odgrywa znaczącą rolę, a jej efektem jest niezwykłe malowidło, które – choć nakreślone nam przez autora wyłącznie słowami – potrafi zapierać dech w piersiach. Chodzi o coś więcej – o pracę duchową. Autor na kolejnych stronach przedstawia historię narodzin silnej emocjonalnej więzi, u podstaw której stoi wspólna, w przypadku chłopca – nowo odkryta – pasja. Maluje proces emocjonalnego dojrzewania. Wraz z ilością szczegółów na obrazie, ubogaca się wnętrze – chłopca, malarza, ojca i nasze!

Orientalny klimat utrzymany w stylu wschodnich baśni. Pełen malowniczych opisów i mądrości życiowych przekazywanych bezpośrednio ustami bohaterów lub ukrytych w tekście, tak, byśmy mogli sami je wychwycić i się nad nimi zastanowić. Wszystko to dodatkowo podkreślają delikatne, równie malownicze ilustracje Katarzyny Patryki. Prawdziwe arcydzieło, które czyta się jednym tchem. Samemu i z dzieckiem. Sprawdziłam!

mama MałGośka

Udostępnij na facebooku

Data modyfikacji: 26 marca 2020