Lekcja empatii, Czas Dzieci

Tytułowego bohatera poznajemy podczas lekcji. Jest nieprzygotowany i obawia się wywołania do odpowiedzi. Najchętniej zniknąłby i… tak właśnie się dzieje - Tonino staje się niewidzialny! Niewidzialny dla swoich kolegów, nauczycieli, sąsiadów, przechodniów i niestety również dla swoich rodziców. Chłopiec, korzystając z sytuacji, psoci co niemiara – wszystkie dzieci na pewno rozbawią jego psoty i figle. Ale jak długo można cieszyć się samemu? Tonino zauważa, że nawet tak niesamowita historia, która go spotkała, nie cieszy tak bardzo, ponieważ nie ma z kim dzielić swojej radości, nikt go nie dostrzega. Po pewnym czasie marzy tylko o tym, aby przytulić się do mamy.

Przygody ośmiolatka dają młodym czytelnikom lekcję empatii, skłaniają do myślenia, ale i śmieszą. W czarownym, delikatnym stylu wciągają do świata, którego właściciel jak wielu chłopców jest skory do zabaw i dowcipów, unika nudnych obowiązków, ale doświadcza również trudnych sytuacji – poczucia winy za złe zachowanie, tęsknoty za rodzicami i wszechobecnej samotności, kiedy nie może z nikim porozmawiać, nie może się wyżalić, ale również nie ma z kim się cieszyć ze swojej niewidzialności.

Książka uczy również dzieci zwracania uwagi na innych, słabszych, mniej przebojowych, czasem odrzucanych w grupie. Pomaga, poprzez wczucie się w rolę bohatera, wyobrazić sobie, co czuje i co mogą czuć inni, kiedy doskwiera im samotność. „Miło jest być wśród przyjaciół – myśli teraz Tonino - w domu, w szkole, na podwórku. Być wśród przyjaciół i robić wszystko razem. Najgorszą rzeczą na świecie jest samotność”.

Oprócz przyjemności płynącej z historii, frajdę sprawiają ilustracje Agaty Raczyńskiej. Lekkie i pełne świeżości, swym niedopowiedzeniem pozostawiają miejsce dla dopełniania ich wyobraźnią czytelników. Łatwo odczytać panujący w nich nastrój.

mama Edyta

Udostępnij na facebooku

Data modyfikacji: 26 marca 2020