Polecam tę książkę, Czas Dzieci

Jest to kolejna z części Magicznego drzewa. Opowiada o przygodach najmłodszego z czwórki rodzeństwa - Kukiego. Historia zaczyna się od pierwszego dnia roku szkolnego. Kiedy główny bohater jest w szkole, prześladuje go starszy z kolegów Blubek. Jest on szkolnym łobuzem i znęca się nad Kukim. Od początku roku w klasie chłopca jest nowa uczennica Gabi, zadaniem Kukiego jest oprowadzenie jej po szkole. Chłopiec wykonuje zleconą prośbę, choć niechętnie. Kiedy pokazywał koleżance poszczególne klasy, napotkali Blubka. Kuki kazał Gabi uciekać i sam postawił się Blubkowi. Kiedy zakończył swoją bójkę, był tak wściekły, że pobiegł szybko do domu i, wypowiadając magiczne zaklęcie, zmienił rozmiary czerwonego krzesła tak, aby mógł je zmieścić do kieszeni. Następnie wrócił do szkoły i chciał odegrać się na Blubku. Niestety przez nieuwagę przeciwnik usiadł na krześle. Kuki prosił go, aby nic nie mówił, ponieważ krzesło posiada magiczną moc, ale Blubek mu nie dowierzał. Zaczął mówić o potworze z gry o siedmiu życiach. Każde kolejne wcielenie pokazywało inne oblicze stwora. Życzenie Blubka się spełniło i w szkole znalazł się wielki potwór. Po wielkich trudach bohaterom książki udało się go pokonać wspólnymi siłami. Podczas walki z potworem czerwone krzesło zostało zniszczone, a wraz z nim magiczne moce. Bohaterowie zapomnieli o tym, że smok ma jeszcze sześć żyć. Rodzice Kukiego dostali wezwanie z policji do zapłaty szkód wyrządzonych w szkole. Kuki dostał wskazówki, jak odnaleźć inne magiczne przedmioty wykonane z tego drzewa. Dalsze przygody połączone są z grą komputerową, z której stworzył potwora Blubek. To ten szkolny łobuz przechodzi wiele poziomów. Oczywiście pomagają mu Kuki (ze swą nadludzką siłą), Gabi (bardzo inteligentna dziewczynka) oraz pies Budyń, który potrafi mówić.
Bardzo polecam tę książkę, ponieważ opisuje ona wiele przygód, które przeżywają bohaterowie. Jest ona nawiązaniem do gier komputerowych, które odróżnia od życia to, iż w nich mamy wiele szans, a w rzeczywistości tylko jedną.

Ola (gimnazjalistka)

Udostępnij na facebooku

Data modyfikacji: 19 stycznia 2012