Witam Pani Profesor,
Piszę ponieważ niepokoi mnie brak mowy u mojej 20-miesięcznej córeczki. Zacznę może od początku. Córeczka pierwsze słowo "mama" powiedziała mając 6 miesięcy, potem było "tata". Następnie się nauczyła innych słów i naśladowania odgłosów zwierząt. W tej chwili umie powiedzieć: mama, tata, dziadzia, baba, lala, Po - imię postaci z bajki, Ania, Ana - imię postaci z bajki, na deszcz mówi tylko deee - takie przeciągnięte, kaka, pa-pa, alal - na alarm, Alel - na Alex, aja - na jaja, gan-gan na odkurzacz, brum brum, kraa - naśladując ptaki, czasami mówi też słowa ciocia, nie, ale rzadko.
Zauważyłam, że córeczce z łatwością przychodzi mówienie, a chociażby próba mówienie wyrazów na literę "a". Powtarza po mnie samogłoski, chociaż nie umie wymówić wszystkich i wtedy się denerwuje jak jej nie wychodzi. Nie wiem jak to określić, ale córka od jakiegoś czasu tak dziwnie "gulgocze" i bardzo rusza językiem jak próbuje coś powiedzieć. Podejrzewam, że mogła się tego nauczyć z bajki, którą oglądała na dobranoc. W telewizji córka ogląda tylko bajki dla dzieci, a od kilku dni ograniczyliśmy ilość czasu spędzonego przed telewizorem do dwóch serii po 10-15 minut.
Córeczka bardzo dużo mówi po swojemu, czego my nie rozumiemy lub posługuje się gestami - zawsze wtedy wiemy o co jej chodzi.
Córeczka ma na pewno bardzo dobry słuch, bo czasami lepiej słyszy niż ja i zwraca mi uwagę na przykład, że się włączył alarm w samochodzie lub jedzie jakiś samochód na sygnale, czy że słychać ptaki za oknem jak ćwierkają. Wszystko też rozumie co się do niej mówi, zna wszystkie nazwy swoich zabawek, wie co gdzie jest schowane, w której szufladzie, wie gdzie zaglądać nie może, bo np. są tam ważne dokumenty. Zawsze potrafiła się sama zabawić nie oczekując pomocy ze strony dorosłych, jedyne co to potrzebowała obecności, by ktoś dorosły był z nią w pokoju jak się bawi.
Lubi przeglądać książeczki z obrazkami, gdzie umie pokazać większość rzeczy paluszkiem, układać klocki i puzzle, a także rysować kredkami. Bardzo nie lubi jak jej się czyta i zaraz się złości i "po swojemu" pokazuje byśmy przestali. Zna części ciała i kształty, ma problem z rozróżnieniem kolorów (zna te podstawowe - biały, czerwony, zielony, żółty, niebieski, czarny).
Córeczka bardzo dobrze się orientuje co do czego służy, że np. śrubokrętem się odkręca coś (jak mówimy, że trzeba wymienić baterię w zabawce i odkręcić śrubkę to ona sama biegnie po śrubokręt), jak widzi parasolkę, czy kalosze to mówi deee - mając na myśli deszcz. Wie, że jak ma sandałki to do kałuży bawić się nie pójdzie itp.
Córeczka wychowuje się tylko z mamą i tatą, z rówieśnikami ma kontakt na placu zabaw. Nie jest agresywna, rzadko kiedy się złości, potrafi podzielić się zabawkami w piaskownicy, a także jedzeniem poczęstuje, które właśnie je. Sprawnie posługuje się łyżeczką i widelcem, nawet jogurty je samodzielnie. Ma też bardzo dobrą pamięć, gdyż oglądając zdjęcie nawet z przed kilku miesięcy potrafi powiedzieć, używając odgłosów co jest na obrazku (jak jest np. buda dla psa - to wtedy robi hau hau, a jak widać budynek obory u babci, to naśladuje krówkę, bo wie, że ona tam jest jak odwiedza babcię.
Nie wiem czy to ma jakiś wpływ na mowę u dziecka, ale nasza córeczka jest niejadkiem, a dokładniej mogła by tylko jeść nabiał, oraz owoce, warzywa i ewentualnie suche bułki, chleb, gotowany makaron czy suche ugotowane ziemniaki.
Zarówno, ja jak i mój mąż jesteśmy osobami praworęcznym i nigdy nie mieliśmy problemów z mową, nie mamy też dysleksji. Jesteśmy umysłami ścisłym, obydwoje skończyliśmy politechniki. W rodzinie u męża był jeden przypadek, że dziewczynka zaczęła mówić mając prawie 4 lata, a teraz mając ponad 5 nadal nie wymawia litery "r".
Przepraszam, że się tak rozpisałam, ale chciałam jak najlepiej przedstawić sytuację naszej córki.
Proszę o poradę i informację jak postępować dalej?

Justyna