Mam 10-letniego syna, który zaczął mówić mając 3,5 roku.
wcześniej nie mówił nic. Wszystko pokazywał nam palcem. Mowę miał bardzo ciężką, i od 4 do 6 roku życia chodziliśmy intensywnie do logopedy. Teraz mówi pięknie.
Nie pomogło również to, że poszedł do przedszkola mając 2,5 roku. Wszyscy lekarze uspokajali mnie, że w kontakcie z dziećmi zacznie mówić. Nic takiego nie nastąpiło. Nie mówił nawet mama, nie naśladował zwierząt. Rozumiał wszystko i wykonywał polecenia. Syn jest bardzo ruchliwy, stwierdzono u niego nadpobudliwość ruchową, ale z czasem się wyciszył, a nadmiar energii, wykorzystuje uprawiając sport. Nigdy nie lubił rysować, ani układać puzzli. Natomiast uwielbia klocki LEGO - ma zmysł przestrzenny, buduje własne konstrukcje. W szkole nie ma kłopotów z nauką z matematyki, bolączką jest natomiast czytanie i czytanie ze zrozumieniem. Ze względu na brzydkie pismo, ma ćwiczenia do dysgrafii. Ma kłopoty z płynnym czytaniem, przekręca końcówki zamienia "b" na "d".
Niepokoi mnie, że moja córka ma rok i 10 miesięcy i również nie chce mówić. Mówi wprawdzie mama, mu, me, da, ale to wszystko. Rozumie i wykonuje polecenia. Jest bardzo ruchliwa. Uwielbia puzzle i przeglądać książeczki, natomiast porozumiewa się z nami pokazując co chce. Byłam z nią u logopedy, ale pani stwierdziła, że to może być genetyczne, więc muszę czekać. Nie wiem jak można pomóc córce aby w przyszłości nie miała takich kłopotów jak jej starczy brat. I czy dla syna są jeszcze jakieś metody pozwalające mu opanować czytanie i czytanie ze zrozumieniem? Jest po konsultacji psychologiczno-pedagogicznej, jedyna rada jaką otrzymałam to dużo czytać, niestety nie przynosi to zbyt dużych rezultatów. Wprawdzie cztanie się trochę poprawiło jeżeli chodzi o szybkość, ale pozostałe problemy ciągle się utrzymują.

Pozdrawiam

Agnieszka