Witam,
Mam problem, mój synek kończy w lipcu trzy latka.
W tej chwili bardzo mało mówi, no i prawie w ogóle ominął okres gaworzenia. Mówi tata, mama, bam - jak coś upadnie, potrafi sam ze sobą prowadzić dialog tzn.: tato... słucham... i tu już dalej coś bełkocze po swojemu bez zrozumienia z mojej strony, lubi się tak bawić.
Potrafi nagle powiedzieć coś wyraźnie, ale to są raczej zwroty, które słyszy często od nas. Widzę, że lubi np. machać sobie czymś przed oczami, na zasadzie przemijających drzew w trakcie jazdy samochodem, albo ustawiać coś na brzegu stołu i przebiegać obok tego.
Najbardziej martwi mnie brak zdolności mówienia (zwłaszcza, że mam porównanie ze starszym synkiem) oraz czasami mam wrażenie, że nie rozumie co do niego mówię, a innym razem tak jakby wszystko doskonale rozumiał, ale był leniwy po prostu.
Teść zasugerował mi autyzm, przeraziło mnie to, tylko że on nie odcina się od otoczenia, potrafi się komunikować z obcymi na zasadzie "dzień dobry" i "do widzenia", macha rączką jak mówi "pa pa" itp. Ładnie bawi się z braciszkiem. Ale nauka mówienia jest ciężka, no i np. nie mogę go nauczyć zabawy gdzie misio ma nos itp., a pamiętam, że jego brat potrafił to zaraz po skończeniu 1,5 roku. Wszyscy mi mówią, że przesadzam, ale ja czuję, że jest coś nie tak i chcę jak najszybciej pomóc mojemu synkowi, bo sądzę, że to ostatni dzwonek. Do jakiego specjalisty powinnam się udać i jaką terapię rozpocząć, przeglądałam te wszystkie książeczki i do czytania i słuchowe, ale nie chcę brać niczego na własną rękę. Proszę o radę jak najszybciej.
Z góry dziękuję - Karolina