Dzień dobry,
Moja 20-miesięczna córeczka praktycznie nie mówi. Mówi: nie, tam, tu (rozróżnia te dwa słowa bezbłędnie) i to (również w odniesieniu do siebie, np.: "Kto wyrzucił mamy ubrania z szuflady?" - "To" - i pokazuje na siebie). Nie naśladuje, nie mówi żadnych wyrazów dźwiękonaśladowczych, nawet nie próbuje. Próbowałam ją skłonić, żeby powtarzała po mnie ćwiczenia języczka (pokazać język, zrobić kółeczka, itp), ale ona w ogóle nie chce naśladować takich rzeczy. Mimo, że wygląda, jakby rozumiała, o co mi chodzi. Uśmiecha się i mówi "nie".
Jak skończyła rok to dokładnie przez 10 dni mówiła "mama" (ze zrozumieniem), potem też przez jakieś 2 tygodnie wołała cici na kotka, ale przestała. Mówi coś tam do siebie, po swojemu, ale z otoczeniem porozumiewa się gestami oraz tymi czterema słowami, które zna. Tak, jakby wiedziała, że to, co mówi do siebie nie ma większego sensu...
Bardzo późno głużyła (około 6 miesiąca - wcześniej tylko eee), nigdy praktycznie nie gaworzyła tak, jak to piszą w książkach. Miała badany słuch, byliśmy u audiologa, i wszystko jest OK. Zresztą reaguje np. jak gdzieś za ścianą u sąsiadów szczeka pies, ledwo słyszalnie.
Dziecko jest pogodne, nawiązuje kontakt wzrokowy, bardzo dużo rozumie, rozpoznaje przedmioty na obrazkach, rozróżnia kolory (np. potrafi pokazać, które autko jest niebieskie, a które czerwone), reaguje na polecenia i na swoje imię. Uwielbia układać klocki, układanki, "karmi" lale, rysuje kredkami. Praktycznie umie już sama jeść rękami i gęstsze rzeczy łyżką - tylko z zupą ma jeszcze problemy. Nie oglądamy telewizji, dużo jej czytamy. Poza mową wygląda, że rozwija się ok - ale mowa niepokoi mnie coraz bardziej. Co powinnam robić?

Ola