Witam,
Martwi mnie zachowanie mojego 22 msc synka Filipa. Wszystko wydawało się ok, gdy w wieku 18 msc miałam wrażenie, że syn mnie nie słyszy. Wszystko przebiegało ok, gaworzył, siadał, chodził, lecz jeżeli chodzi o teraz to dziecko rzadko reaguje na imię, nie reaguje na polecenia. Potrafi tylko proste rzeczy np. daj buziaka, daj cześć, zrób papa, przybij piątkę itp., ale jak powiem "Filipek przynieś ( lub daj) mamie autko" to nie wie o co chodzi, ale za to jak zapytam czy chce pić i powiem żeby przyniósł butelkę to od razu to robi. Rzadko mnie słucha. Mówi bardzo mało: mama, tata, baba, daj, ku-ku, gili gili, aooo ( brawo) co do zabawy zabawkami to bawi się nimi jak należy, autkami jeździ, klocki ładnie buduje, lecz wszystko to jest góra na 10-15 min. Nie jest dzieckiem, które się "zawiesza" gdy ogląda bajkę to nie wlepia wzroku po prostu w obraz tylko często zaczyna nuci, jeżeli inni tak robią, klaska, kiedy klaskają dzieci, śmieje się również razem z nimi. Gdy liczą do 4 próbuje też liczyć (nawet mu to wychodzi). Filip bez wątpienia jest bardzo żywym dzieckiem, które uwielbia towarzystwo, gdy ma kontakt z dziećmi (woli starszych od siebie) to biega szczęśliwy i stara się je naśladować. Syn podejmuje zadania lecz rzadko nawiązuje kontakt wzrokowy. Jak nie potrafi sobie z czymś poradzić to ciągnie kogoś za sobą żeby mu pomógł. Byłam u pani psycholog która powiedziała mi (po kilku wizytach), że jej to na autyzm nie wygląda, lecz na dziecko lewopółkulowe, ale jakoś zabrakło jej czasu i nie wyjaśniła czym się to różni i jak mam z nim ćwiczyć. Jestem w szoku, bo Filipek wygląda na okaz zdrowia i jest zawsze uśmiechnięty i bardzo towarzyski. Proszę mi powiedzieć jak mam z nim ćwiczyć, i jak mam rozumieć że jest lewopółkulowy, czy to ma jakieś powiązanie z autyzmem? Bardzo proszę o odpowiedź.

Mama Filipka