Maluchy chorują. Niektóre z nich bardzo często się odwadniają. Zobacz, jak rozpoznać odwodnienie u dziecka.
Biegunki, płynne stolce, wymioty lub po prostu rzadkie podawanie płynów może skończyć się odwodnieniem u dziecka. Odwodnienie może być również konsekwencją wysokiej gorączki, cukrzycy, zaburzeń ssania i połykania, a nawet choroby Addisona. Małe dzieci, ze względu na to, że mają większe zapotrzebowanie płynowe na kilogram masy ciała, łatwiej się odwadniają.
Odwodnienie zwykle objawia się suchością ciała dziecka. Maluszek ma także suche wargi, usta i język. Oczy i twarz mogą sprawiać wrażenie nieco zapadniętych, podobnie jak ciemiączko. U dziecka może pojawić się również nieprzyjemny oddech.
Ograniczone mogą zostać także funkcje wydalania – dziecko sika rzadziej albo mniej niż zwykle. Mocz może być również nieco ciemniejszy. Nieobecny, szklisty wzrok, osłabienie, bladość cery to kolejne objawy odwodnienia. Odwodnione dziecko często płacze również bez łez.
Odwodnienie należy skonsultować z lekarzem. Wcześniej należy spróbować przywrócić dziecku równowagę wodno-elektrolitową w organizmie. Odwodnienie może postępować bardzo dynamicznie, dlatego szybka konsultacja z lekarzem może uratować nie tylko zdrowie, ale w wielu przypadkach także życie dziecka.
Zwykle lekarz określa stopień odwodnienia, a następnie nakazuje podawać substancje nawadniające oraz, gdy przyczyną odwodnienia są np. częste wymioty, podaje leki przeciwwymiotne. Bagatelizowanie odwodnienia może doprowadzić do drgawek, a nawet śpiączki.
Odwodnienie można załagodzić. Ważny jednak jest tu czas reakcji rodzica czy opiekuna, który powinien pośpieszyć z pomocą w momencie, gdy dziecko wykazuje pierwsze objawy odwodnienia.